24 Mayıs 2010 Pazartesi

Lost in Lost?


Dun aksam TV'nin karsisina 2.5 saatlik Lost dizisinin finalini izlemek uzere oturdum. Kafamda bir sonuca varmayi isteyerek, merakla, dikkatle, tonlarca soruyla... Oyle ya, her ilginc dizi ya da sinema filmi gibi bunun da ruhani bir yolculukla sonuclanacagini, neye inaniyorsaniz onun kivilcimlarinda cevaplandirilabilecegini, eski sezondaki karakterler ve verilen mesajlarla baglantili ucu acik bir final, yoruma dayali bir sonuc mu cikti simdi ortaya? 6 yillik gizem cozuldu mu? Meger aslinda hepsi daha adaya dustukten hemen sonra olmus muydu en son karedeki goruntuye gore, ve ada onlarin Araf'i miydi, ya da toplandiklari kiliseden sonra Cennet'e mi gidiyorlardi?

Lost Wikipedia'ya girmis bile. TV'nin en pahali dizilerindenmis. 2 gundur ne olacak, nasil bitti yorumlariyla calkalaniyor medya. Yorumlardan birisinde Oceanic 815, Al Kaide tarafinda dusuruldu diye okudum, yerlere yattim :)

Bazi okumalar icin ABC'ye, NYTimes'a ya da gene NYTimes'a bakilabilir.

Ilgincti, merak ettiriyordu, muzigi hafizalara kazindi, karakterler hayatin icindeydi, ama maceralariyla surreeldi, kendi kisisel yolculugumuza da sorular soruyordu, karizmatik yakisiklilar (!) vardi ve bitti... Yeni bir fenomen dizi bulana kadar.

Netflix Kuyruguna Goz Atalim

NY Times'in interaktif sitelerina bayiliyorum. Asagidaki link, Netflix'den kiralanan filmlerin sehir bazinda (city), komsu bolgelerdeki (neighbor) durumunu gosteriyor. Bu calisma 2009 yili icin yapilmis. Guzel bir BI visualization raporlamasi olmus.

A Peek Into Netflix Queues

23 Mayıs 2010 Pazar

3 Kusur Hafta Kadar Once

Once Mart sonunda posta kutuma bir email dustu, onun da oncesinde Kasim 2009'da bir dosya hazirlayip okula "What Beaty means" gorsel sanatlar yarismasina oglus icin guzellik neyi ifade ediyorsa, onu cizdigi bir resmini gonderdik ve unuttuk tabii. Aradan 5 ay gectiktan sonra "cocugunuz Westchester ve East Putnam County'lerindeki local ve regional PTA seviyesindeki yarismada dereceye girdi" diye email geldi.


Nisan sonunda yakinimizdaki ablasi ile uzaktaki teyzesi geldiler, okula gittik, kutlama programina katildik, sertifikasini aldi. O anki hissettigim sey, onu mutlu eden seyden dolayi mutluluk ve gururdu. Cunku oglan cizim yapmayi cok seviyor; resim, karikatur, cizgi roman, kolaj, o anki istegine gore... Hafta sonu cizgi resim yapmaya basladi. Bir proje ustunde calisirken epeyce ciddiye aliyor, ona hikaye yaratiyor, birbiriyle uyumlu olmasina, mantik boslugu olmamasina dikkat ediyor.

Yukardaki cizdigi resmin hikayesi de soyle. Yale'de Peabody Museum'u gitmistik epey bir once. Orada squid (murekkepbaligi) gormustu ve canavar squid diye epeyce evde konusmustuk. Sonra oturdu bu squid'i ben cok begendim diye ondan bir guzellik ortaya cikardi. Temasi da "Squid at rest" olsun dedi. Iyi dedik, dosyaya koyduk ve okula gonderdik.

Eee guzelin sonu yok, hersey neyi nasil gordugune bakmiyor mu sonucta ...